Zespół cieśni nadgarstka to dolegliwość w obrębie ręki, powstała w wyniku ucisku na nerw pośrodkowy, który znajduje się w kanale nadgarstka. Przyczyną tej dolegliwości, będącej dość powszechną neuropatią uciskową, jest najczęściej powtarzające się przeciążanie ręki w wyniku długotrwałego powtarzania jakiegoś wzorca ruchowego. Leczenie zespołu cieśni nadgarstka u osteopaty lub u fizjoterapeuty ma na celu zlikwidowanie bólu, parestezji i usprawnienie ruchu w obrębie dłoni, ręki i nadgarstka.
Jakie są objawy zespołu cieśni nadgarstka?
Typowe objawy to różnego typu parestezje, czyli zaburzenia czucia takie jak:
- Mrowienie i drętwienie palców (przy czym nie obejmują one małego palca),
- Uczucie porównywane do „przechodzenia prądów” przez rękę.
Ponadto, mogą pojawić się:
- Osłabienie chwytu dłoni,
- Brak możliwości silnego zaciśnięcia pięści,
- Bóle w nadgarstku,
- Poczucie zesztywnienia palców ręki.
Ból i inne nieprzyjemne objawy mogą obejmować nie tylko dłoń i nadgarstek, ale niekiedy promieniują także do przedramienia lub nawet do barku.
Jakie są przyczyny zespołu cieśni nadgarstka?
Ten zespół chorobowy jest najczęściej rezultatem długotrwałych przeciążeń w obrębie nadgarstka – np. w związku z czynnościami wykonywanymi podczas pracy. Może wiązać się ze zmianami zwyrodnieniowymi czy urazem. U kobiet w ciąży przyczyną występowania zespołu cieśni nadgarstka są często obrzęki i opuchlizna wynikające ze zmian hormonalnych.
W kanale nadgarstka blisko siebie umiejscowione są mięśnie zginaczy palców i nerw pośrodkowy. Ucisk na nerw pośrodkowy, wynikający czy to ze zmian zapalnych czy to z przeciążeń, negatywnie wpływa na jego odżywienie. To z kolei może skutkować parestezją czy pozostałymi opisanymi dolegliwościami.
Leczenie zespołu cieśni nadgarstka
Wdrożone odpowiednio wcześnie leczenie zachowawcze polegające na terapii manualnej skutkuje poprawą stanu pacjenta lub ustaniem objawów. Nieraz stosowana jest też farmakoterapia. W zaawansowanym stadium schorzenia pacjent może wymagać interwencji chirurgicznej. W tym wypadku, terapia osteopatyczna lub fizjoterapia wspierają powrót do sprawności i przywrócenie właściwych funkcji w obrębie ręki. Istotnym elementem leczenia jest w tej sytuacji także terapia blizny pooperacyjnej, tak aby zminimalizować ryzyko powstania zrostów.
Nerw pośrodkowy biegnie od splotu szyjnego, gdzie jest unerwiony z poziomu kręgosłupa szyjnego C6, C7, C8 i piersiowego Th1. Leczenie manualne zespołu cieśni nadgarstka może dotyczyć zatem także obszarów ciała oddalonych od nadgarstka – takich jak szyja, piersiowy odcinek kręgosłupa, górne żebra czy obojczyk.
Osteopata zastosuje m.in. techniki manualne mające na celu:
- Zniesienie napięć mięśniowo-powięziowych,
- Usprawnienie przepływu limfy i krwi – poprawa drenażu skutkuje to lepszym odżywieniem nerwu pośrodkowego i otaczających tkanek, wspiera procesy przeciwzapalne organizmu.
